NC Cut Barbaric Runner - {KOOKV} chapter 2 - [Start]

" เพราะมึงอยากโดนรุมโทรมแบบแม่มึงใช่มั้ยล่ะคิมแทฮยอง!!!! "

" !!! " 

    สิ้นเสียงตะคอกเสียงดังจากปากของจองกุก แทฮยองถึงกลับหน้าขึ้นสีโกรธจัด มือเล้กง้างขึ้นกลางอากาศหวังที่จะซัดเข้าใยหน้าคมนั่นอย่างแรงแต่ทว่า...

     กลับถูกยั้งแรงด้วยเพียงมือเดียวของลุกน้องล่ำบึกอีกคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง....

     ร่างบางพยายามสะบัดมือให้หลุดพ้นจากการจับกุมแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าไอ้หมอนี่จะปล่อยง่ายๆ

" จัดการรุมมัน อย่าให้เสียของ " จองกุกเดินถอยออกมายืนมองที่มุมเสาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเรียบเฉยที่มองมายังร่างเล็กที่ทำตัวไม่ถูกกับเหตุการรณ์ตรงหน้า

" ปล่อยกูนะเว้ย!!! "

     สินเสียงคำสั่งของร่างสูง ลูกน้องนับสิบก็กรูกันเข้ามายังร่างเล็กที่อยู่กลางวงทันที

     " มึงยกมันขึ้นคนล่ะข้างนะ "

     " !!! "

     ชายร่างบึกผิวสีเข้มสองคนสอดแขนลงที่ข้อพับขาทั้งสองข้างก่อนจะออกแรงยกร่างบางลอยขึ้นอย่างง่ายดาย พร้อมกับขาเรียวที่ถูกจับแยกออกกว้างจนเห็นสัดส่วนชัดเจน แทฮยองพยายามดิ้นหนีเอาตัวรอดอย่างุดชีวิต สองมือเล็กก็ถูกมัดด้วยเชือกหนาที่มาตอนไหนก็ไม่รู้

     แคว่ก!!!

     เชิ้ตสีดำที่ร่างบางสวมใส่อยู่ถูกมือหนากระชากจนขาดวิ่น เศษเนื้อผ้าบาดตามเนินอกสีขาวจนเป็นรอยแดง แทฮยองนิ่วหน้าด้วยความเจ็บแสบ ก่อนจะดิ้นไปมา ขาก็พยายามเตะปัดป่ายไปมาไม่หยุด

     สายตาของผู้ชายร่างถึกทั้งหลายจับจ้องไปยังยอดอกสีสดที่ชวนเข้าไปลิ้มลองอย่างหื่นกระหาย แทฮยองเมื่อเห็นดังนั้น หน้าหวานก็ขึ้นสีแดงระเรื่อจนต้องแหกปากโวยวายอีกครั้ง...

     เพียงได้เห็นแค่นี้... ก็ปลุกความเป็นชายของคนทั้งหลายได้เป็นอย่างดีแล้ว...


     แม้แต่ร่างสูงที่ยืนกอดอกมองสภานการณ์ตรงหน้าเองก็เช่นกัน... จองกุกกลืน้ำลายลงคอเมื่อเห็นสภาพของบุคคลตรงหน้านั่น เขาพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ดิบที่เริ่มจะก่อตัวภายในใจของเขาอีกครั้ง

    " ป... ปล่อยกู! อ.. อื้อ! อ เอาออกไป! "

    แทฮยองถึงกับสะดุ้งเมื่อจู่ๆหนึ่งในชายฉกรรจ์ทั้งสิบก็ก้มตัวลงมาใช้ลิ้นสากน่าขยะแขยงนั่นแตะเข้ากับยอดอกสีสวยนั่นพร้อมกับดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย ร่างบางกัดปากแน่น ดิ้นไปมา เขาไม่สามารถทนเห็นเรื่องอัปยศที่จะเกิดขึ้นตัวเองได้ ยอมให้เขาตายยังจะดีกว่า!!

    " เห้ยมึง มันไม่ร้องว่ะ ทำให้แม่งครางดิ้! "

    เมื่อพวกมันเห็นว่าร่างบางกัดปากแน่นไม่มีท่าทีว่าจะยอมเปล่งเสียงอันน่าอายออกมา ชายอีกคนก็เริ่มก้มลงไปดูดเลียยอดอกสีสวยอีกข้างที่ว่างอยู่ทันที

   ลิ้นร้อนกำลังปรนเปรอยอดอกสีหวานอย่างเมามันส์... หน้าหวานเหยเกเพราะความเสียว แต่กลับไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากปากบางเลยแม้แต่นิด ปากเรียวเม้มเข้าหากันจนมันเริ่มห้อเลือด

   " !!! "

   ในจังหวะที่ร่างบางกำลังอดทนต่อความเสียวที่น่าขยะแขยงนั้น ชายอีกคนหนึ่งก็เริ่มรูดซิบกางเกงตัวเก่งลงก่อนจะล้วงมือหยาบเข้าไปในชั้นในของร่างเล็ก

    " อ๊ะ! อ.. เอา มือมึงออกไป ย.. หยุดนะ !!! "

    แทฮยองสะดุ้งตัวโหยงเมื่อมือหยาบนั่นเริ่มกอบกุมแก่นกายของเขาก่อนจะเริ่มรูดรั้งขึ้นลงช้าๆเพื่อหวังจะปลุกอารมณ์ดิบของร่างบางตรงหน้า

    " อ้ะ.. อึก... ม.. ไม่มีทาง.. "

    ร่างบางส่ายหน้าไปมาเมื่อมือหยาบนั้นเริ่มเร่งจังหวะการรูดรั้งเร็วขึ้นพร้อมกับลิ้นร้อนทั้งสองที่ยังคงดูดเลียยอดอกหวานนั่นไม่เลิก

   แทฮยองกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสน่าขยะแขยงนี่...

  .

  .

  .

  .

  " อ๊ะ!  อ๊าา! "

  ร่างขาวเนียนบิดเร้าไปมาอย่างอดไม่ได้กับสัมผัสแปลกๆพวกนี้  อกบางเผลอแอ่นรับลิ้นร้อนทั้งสองอย่างเผลอตัว แก่นกายเล็กที่บัดนี้ได้ขยายเต็มขนาดเพราะมือหยายที่ยังรูดรั้งไม่เลิก นั่นทำให้ร่างบางทรมานและอยากปลดปล่อยให้เร็วที่สุด!

  " อ๊ะ อ๊า!! อ้ะ ... "

   ร่างของแทฮยองกระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเลอะมือหยาบที่เป็นสาเหตุจนมันเลอะเต็มมือไปหมด เจ้าของมือหยาบนั่นยกมือขึ้นมาดูดเลียน้ำของร่างบางอย่างไม่รังเกียจ แทฮยองหอบหายใจถี่อย่างหมดแรง

  ร่างที่ถูกชายฉกรรจ์แบกไว้ให้อ้าขาออกว้างนั่น... ไหนจะเสื้อผ้าที่ขาดหลุดลุ่ย... ไหนจะเนินอกขาวเนียนที่มีรอยแดงจากการถูกบาด... ไหนจะยอดอกสีสวยที่ชวนน่าหลงใหล... ไหนจะใบหน้าหวานที่บัดนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความอายและชุ่มไปด้วยเหงื่อ

   เซ็กซี่เหลืเกิน...

   .

   .

   .

   .

   .

   " พอแล้วพวกมึง " จองกุกที่นิ่งและยืนดูสถานการณ์อยู่นานก็เดินเข้ามากลางวงพร้อมกับถือกรรไกรมาด้วย แทฮยองช้อนตามองร่างสูงอย่างเหน็ดเหนื่อย หากแต่ว่าจองกุกมองว่าสายตานั่น... ช่างยั่วยวนเขาเหลือเกิน...

   ร่างสูงสาวเท้าไปหาร่างบางที่โดนจับอ้าขาตรงหน้าก่อนจะใช้กรรไกรตัดกางเกงตัวเก่งของร่างบางนั่นช้า...

   " ออกไปได้แล้ว กูไม่สั่งห้ามเข้ามารบกวน " สิ้นเสียงคำสั่งของร่างสูง ชายร่างถึกที่อุ้มคนตัวเล็กอยู่นั้นก็ปล่อยมือออก ทำให้คนตัวเล็กตกลงพื้นอย่างจัง ใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
้
   " นี่กูยังปราณีมึงนะคิมแทฮยอง... ต่อไปนี้คือของจริง "

   " ย...หยุดนะ!! "

  ร่างสูงจับร่างบางที่นอนอยู่บนพื้นให้คลานเข่าหันหลังก่อนจะใช้มือหนาแหวกสองแก้มก้นนิ่มออกจากกันจนเห็นช่องทางรักสีหวาน...

   ยังไม่เคยใช้งาน...

   จองกุกกลืนน้ำลายลงคอกับภาพตรงหน้าก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบบางอย่างมา...


  ดิลโด้...


   แทฮยองพยายามจะดิ้นหนีไปข้างหน้าแต่กลับถูกร่างสูงดึงให้กลับมาพร้อมกับล้อคตัวไว้แน่น ในจังหวะที่ร่างบางเผลอนั้น จองกุกจับดิลโด้ขนาดใหญ่ยัดเข้าไปในช่องทางอันแสนคับแคบนั้นอย่างแรงโดยที่ไม่มีการเบิกทางใดๆเลย

   " อ๊า!! อะ เอา ออกไปนะ ฮ.. ฮึก! ก.. กูเจ็บ !! "

   ร่างบางเชิ่ดหน้าร้องเสียงหลงกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาทางด้านหลังโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ทั้งร่างขาวเนียนสั่นเทาไปด้ยความจุกแน่น หน้าหวานเหยเกเพราะความจุกแน่น

   " ตอดสะแน่นเชียวนะแทแท "

   ร่างสูงแสระยิ้กับภาพตรงหน้าก่อนจะขยับดิลโด้เข้าออกอย่างรุนแรงโดยไม่มีความปราณีใดๆเลย

   " อ๊ะ อ๊า! ยะ หยุด!! ข.. ขอร้อง อ๊า!! "

   ดิลโด้ขนาดใหญ่ถูกดึงเข้าออกจากช่องทางรักสีหวานสดอย่างรัวและแรงและไม่ท่าทีว่ามันจะหยุดลงง่ายๆเลย แทฮยองครางเสียงหลง มือเล็กจิกกับพื้นจนมันห้อเลือดไปหมด

  " ... "

   .

   .

   .

   .

   .

   .

   .

   .

   จู่ๆวัตถุแปลกประหลาดก็หยุดการเคลื่อนไหวลง แทฮยองใช้จังหวะนี้พยายามกอบโกยอากาศเข้าไปแล้วหายใจถี่รัว ใบหน้าหวานมีเหงื่อผุดเต็มไปหมด

   " อ๊า!!!! "

   จุ่ๆแทฮยองก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อมีอะไรที่ใหญ่กว่าแทรกเข้ามาในช่องทางแสนแคบที่ยังคงมีดิลโด้ก่อนหน้านี้คาไว้อยู่ ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจกับความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามาทั่วร่างพร้อมกับนำใสๆที่ไหลอาบแก้มเนียนทันที

   " อา... แน่นชิบหายเลยว่ะมึง "

   " ฮ.. ฮึก.. อ... เอาออกไปนะ อ๊า.. "

   ร่างบางพยายามพูดห้ามปรามการกระทำอันแสนป่าเถื่อนของคนใจร้ายด้วยความยากลำบาก มือหนาบีบเคล้นบนสะดพกนุ่มของอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะเริ่มออกแรงกระแทกความเป็นชายเข้าไปในร่างขาวเนียนอย่างรุนแรงทันที

   " อ๊ะ อ๊าาา! อ้ะ อื้ออ จ.. เจ็บ... ! "

   แทฮยองก้มหน้าครางรับสัมผัสอันแสนป่าเถื่อนนั่นอย่างจำใจ ช่องทางรักตอดรัดทั้งดิลโด้และแก่นกายของร่างสูงแน่นจนบัดนี้... ช่องทางสีหวานนั้นมีเลือดไหลออกมาตามเรียวขาเนียนสวยของเขา

   แต่จองกุกหาได้สนใจไม่...

   " ร้องอีกสิง! คำรามเหมือนสิงโตผู้ยิ่งใหญ่สิ !! สะใจว่ะ!! "

   เพี๊ยะ!!

  " อ๊า!! อ้ะ อื้ออ อึก..! " ร่างบางถึงกับสะดุ้งเมื่อฝ่ามือหนาฟาดลงที่ก้นนุ่มอย่างแรงจนเป็นรอยมือในหลายที

   จองกุกกระแทกกระทั้นความเป็นชายใส่ช่องทางเปื้อนเลือดนั่นอย่างไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะทรมานยังไง รู้แค่ว่าตอนนี้เขามีความสุข เขาสะใจกับสภาพของคนใต้ร่างของเขามาก ร่างของแทฮยองเด้งไปมาตามแรงกระแทกของร่างสูงที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

   " ครางดังกว่านี้อีกสิเมียจ๋า.. หึหึ อา..ห์ "

   จองกุกโน้มตัวลงใบกระซิบที่ข้างใบหูสวยก่อนจะดูดเม้มทำรอยทั่วแผ่นหลังเนียน มืออีกข้างที่ว่างนั้นก็เลื่อนไปกอบกุนแก่นกายเล็กมารูดรั้งขึ้นลงรัวๆ

   " อ๊ะ อ๊าาา ย..อย่าจับ อื้อ! "

   ร่างบางสะดุ้งเมื่อมือหาสัมผัสโดนแก่นกายที่กำลังจะตื่นตัวอีกครั้ง เขาทั้งเสียวทั้งเจ็บไปหมด ช่องทางด้านหลังก็ยังคงถูกกระแทกอย่างต่อเนื่อง แก่นกายเล็กก็ถูกปรนเปรอจนเขาไม่รู้แล้วว่าจะรู้สึกกับอันไหนก่อนดี

  " อ... อีกนิด! "

  " อ๊า!! "

  ร่างทั้งสองนั้นกระตุกเกร็งพร้อมกันก่อนที่ร่างสูงจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางแคบของร่างบางจนมันล้นเอ่อออกมา แทฮยองเองก็เช่นกัน... แก่นกายเล้กนั่นกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกรอบเลอะพื้นเต็มไปหมด

   " แฮ่กๆ... "

   จองกุกค่อยๆถอดแก่นกายใหญ่ของตัวเองออกก่อนจะดึงดิลโด้ที่ยังคงคาไว้ตั้งแต่เริ่มออกอย่างเร็วจนร่างบางสะดุ้ง

  ช่องทางของร่างเล็กนั้นเต็มไปด้วยน้ำรักของอีกคนที่ผสมปนกับเลือดเลอะเต็มไปหมด บ้างก็ไหลมาเลอะตามเรียวขาสวย ร่างสูงมองผลงานตรงหน้าอย่างพอใจก่อนจะจับร่างบางนอนหงายแล้วตามไปคร่อมเพื่อจะประจันกับใบหน้าวหานอีกครั้ง

   " ฮ.. ฮึก... ก.. กูเกลียดมึง! " แทฮยองอดที่จะร้องไห้สะอื้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับนี้ไม่ได้...

   เขารู้สึกเจ็บใจ...

   เจ็บใจที่ตนเองไม่สามารถช่วยเหลืออะไรตนเองได้เหมือนทุกครั้ง....

   เจ็บใจที่เขาต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้...

  ดวงตากลมโตมีน้ำใสๆไหลออกมาไม่หยุดจนร่างสูงที่เห็นอดสงสารไม่ได้ มือหนาก้มไปลงปาดน้ำตาให้ช้าๆ แต่ก็ใบหน้าหวานนั่นก็เบี่ยงหลบทันที...

  .

  .

  .

  .

  .

  " ร้องไห้เหมือนแม่มึงเลยนะ หึหึ "

  " มึง!!! "

  ร่างบางได้ยินคำพูดแสนดูถูกนั่นก็รีบหันมาประจันอีกครั้ง วงตากลมโตที่เคยเปื้อนไปด้วยน้ำตา บัดนี้มองมายังร่างสูงด้วยแววตาที่พร้อมจะเผาทุกสิ่งอย่าง

  .

  .

  .

  .

  .

  .

  " อวดดีดีนักนะมึง... คืนนี้รูมึงไม่แหกกูไม่เลิกเอาแน่!!!!! "

  และแล้วบทรักสุดดิบเถื่อนก็เริ่มบรรเลงอีกครั้ง อีกครั้ง.... อีกครั้ง..... และอีกครั้ง.....

- End Nc Part Chapter 2 -

กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://my.dek-d.com/patchayaporn30/writer/view.php?id=1485178