NC Barbaricrunner : Chapter 7 [Kim Seokjin]

" อื้อ!! " แทฮยองดิ้นไปมาอย่างไม่ยอมแพ้กับการกระทำอันอุกอาจของคนตรงหน้า

" ฤทธิ์เยอะนักนะมึง "

ซอกจินผละออกจากริมฝีปากบางที่ตอนนี้บวมเปล่งเพราะแรงจูบอันป่าเถื่อนที่ตนเป็นคนมอบให้นั่น ก่อนจะจิกผมของคนตัวเล้กกว่าแล้วเหวี่ยงลงพื้นอย่างแรง

" โอ้ย!! จ.. เจ็บ!! "

" หึ! อยากให้ท่ากูดีนัก! " ไม่รอให้อีกฝ่ายได้โต้ต้อบอะไร ร่างสูงตรงเข้าไปบีบคางมนแรงๆ ก่อนที่จะใช้มืออีกข้างปลดซิปตัวเองลงอย่างรวดเร็ว

" อมให้กูซะวี! "

" ม.. ไม่ ! " ร่างหวานส่ายหน้าไปมาทันทีเมื่อจู่ร่างสูงกว่าเอาความเป็นชายที่ผงาดผึ่ออกมาตรงหน้า คนตัวเล็กกว่าพยายามเขยิบหนี แต่กลบถูกแรงกระชากที่ผมให้กลับมาอยู่ที่เดิม

" อมเข้าไป! "

ซอกจินบีบคางมนแน่นจนทำให้ปากเรียวอ้าออก ในจังหวะนั้นเอง ร่างสูงก็ส่งแก่นกายใหญ่ที่กำลังปวดหนึเข้าไปยังโพรงปากเล็กนั่น ก่อนจะใช้มืออีกข้างที่จิกผมนิ่มนั่นขยับหัวร่างเล้กเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ

" อา.. ด..ดีมากวี.. อืม.. " ร่างสูงเงยหน้าครางอย่างพอใจกับการปรนเปรอและการทำหน้าที่ของปากเล้กนั่น มันทำให้เขารู้สึกดีจนร่างแทบแตกเลยล่ะ!

แทฮยองจำใจอมแก่นกายของซอกจินอย่างลำบาก และจู่ๆตากลมก็ต้องเบิกกว้างเมื่ออีกฝ่าย กระแทกแก่นกายเข้าปากเข้าเร็วขึ้นจนมันทิ่มลึกไปถึงคอหอย

ดวงตากลมมีน้ำใสๆขึ้นเอ่อเพราะความจุกและเริ่มหายใจไม่ออก

" อื่ม... แบบนั้นล่ะ... " ร่างสูงครางในลำคออย่างพอใจ มือเล็กฟาดลงที่หน้าขาแกร่งนั่น เพราะแทฮยองเริ่มสำลัก หากแต่ว่าลิ้นเล็กกำลังดูดเลียแท่งเนื้อร้อนของคนตรงหน้าอย่างเมามันส์





" !!! "

" อ่ะ! " ร่างสูงกระตุกเกร็งกอนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่เข้าไปในโพรงปากอุ่น แทฮยองรีบผละออก พร้อมกับเตรียมอ้าปากคายน้ำอันสกปรกนั่นออกจากปากของเขาแต่ทว่า...

" แดกเข้าไป!!! "

" ม..ไม่! อึก! "

มือหนาของซอกจินบีบเข้าที่ครางมนอย่างแรกอีกครั้งก่อนจะใช้อีกมือบีบจมูกร่างบางอย่างบังคับให้อีกฝ่ายกลืนมันลงไป...

แทฮยองน้ำตาคลอสองหน่วยตาก่อนจะจำใจกลืนน้ำกามของร่างสูงลงคอไปอย่างรังเกียจ

.

.

.

.

.

.

" เหี้ยไรเนี่ย!!!! "

" !!! "

ร่างของทั้งคู่หันไปตามต้นเสียงท่ดังมาจากประตูก็พบกับร่างของชายหนุ่มอีกคน...

ใช่.. จอน จองกุก...

ซอกจินมองน้องชายต่างมารดาของตนเองก่อนจะหันกลับมามองร่างเล็กที่นั่งแหมะบนพื้น

จอนกุกมองทั้งคู่สลับกันด้วยใบหน้านิ่งขรึม...

เรียวปากสวยที่เละคราบน้ำบางอย่าง... หึ...

" กูขอตัว " ซอกจินจัดการรูดซิบตัวเองขึ้นก่อนจะเดินตรงไปที่ประตูแต่กลับถูกแขนแกร่งของจองกุกขัดไว้จนคนตัวสูงต้องหยุดเดิน

" อยู่ดูผมเอาคนก่อนสิ พี่จะได้รู้ว่าวิชาที่พีสอนผมมามันดีขึ้นมั้ย :) "

" !!! "

จองกุกว่าพลางส่งโทรศัพท์ของตัวเองไปให้พี่ชาย ซอกจินรับมาอย่างรู้งานทันที ร่างสูงของจองกุกสาวเท้าเข้ามาใกล้ร่างบางที่เขาเองก็เขยิบหนีทันทีที่เห็นว่าอีกคนกำลังเข้ามาใกล้...

" กูบอกแล้วใช่มั้ย.. อย่าไปอ่อยพี่กู... " ร่างสูงนั่งยองๆตรงหน้าร่างบางก่อนจะใช้น้ำเสียงนิ่เรียบและส่งสายตาข่มขู่ไปยังดวงตากลมนั่น หากแต่คนตรงหน้ากลับมองเขากลับด้วยสายตาไม่รู้ไม่ชี้

" เรื่องของกู "

" เฮียจิน กดอัดตั้งแต่ตอนนี้เลย "

"?! " ร่างบางหันไปมองซอกจินที่บัดนี้ยกกล้องมือถือขึ้นมายังพวกเขาสองคน แทฮยองเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบลุกขึ้นเพื่อจะเตรียมหนีออกจาสถานการณ์ที่เขากำลังจะเจอต่อไปนี้!

" แรดนักนะมึง!! วันนั้นมึงยังไม่เข็ดใช่มั้ยหะ!! "

" เสือก! ก... อื้อ!!!! " ในขณะที่ร่างบางกำลังจะแหกปากเถียงริมฝีปากหนาของจองกุกก็ประทับลงมาอย่างรุนแรง ฟันคมขบกัดปากนุ่มอย่างแรงจนได้กลิ่คาวเลือดอีกครั้ง แทฮยองพยายามดิ้นหนีอย่างสุดชีวิต ปากเรียวไม่ยอมแพ้ กัดเข้าที่ปากของอีกฝ่ายอย่างแรงจนอีกฝ่ายต้องยอมผละออก

" ชอบรุนแรงสินะมึงเนี่ย ! "

" อ๊ะ! ไอ้เหี้ยกุก!!! "

มือแกร่งกระชากร่างบางให้เข้ามาใกล้ก่อนจะเอื้อมไปหยิบผ้าที่แขวนอยู่บนตู้เสื้อผ้ามามัดสองมือเล็กเข้าหากันอย่างรวดเร็วแม้ว่าอีกฝ่ายจะต่อต้านแค่ไหน!

" ปล่อยกู! "

ร่างสูงหาได้ฟังเสียงอันน่ารำคาญของร่างบางไม่ มือแกร่งก้มลงไปบดจูบเพียงหวังให้อีกฝ่ายเงียบปากลงอย่างรวดเร็วอีกครั้ง

เรียวปากของทั้งคู่ดูดเลียสลับไปมา ลิ้นร้อนค่อยๆสอดเข้าไปในโพรงปากอุ่นนั่นก่อนจะขมวดคิ้วแล้วรีบผละออกทันที

" อมของพี่กูแล้วยังมาจูบกูต่ออีก "

" ! "

" เอาไปทั่ว "

คำพูดเพียงสามคำกลับทำให้หัวใจของแฮยองสั่นไหว น้ำใสๆค่อยๆเอ่อขึ้นที่สองตาอีกครั้ง

คนตรงหน้าดูถูกเขาอีกแล้ว...

.
.
.
.

" อยากนักเดี๋ยวกูจัดให้แทฮยอง! "

" อ๊ะ!! " ร่างเล็กสะดุ้งโหยงเมื่อมือหนาของจองกุกบดขยี้ที่ยอดดอกชูชันของเขาอยางแรงผ่านเนื้อเสื้อเชิ้ตตัวบางนั่น จนเขารู้สึกเจ็บไปหมด ยอดอกสีสวยแข็งขึ้นมาสู้มืออีกคนจนมันนูนออกมาจากเนื้อผ้านั่น

" หึ " ร่างสูงเงยมองใบหน้าหวานที่กำลังเคลิบเคลิ้มก่อนจะเลิกเสื้อตัวโคร่งขึ้น แล้วก้มลงไปดูดเลยยอดอดสีหวานชวนลิ้มลองตรงหน้าอย่างหื่นกระหาย...

" อ๊ะ อ๊า...! ย..อย่าสิ! ออกไปนะ! "

แทฮยองครางออกมาอย่างเสียววูบวาบกับสัมผัสที่อีกฝ่ายมอบให้ สายตาหวานมองไปยังกล้องที่ถ่ายเขากับจองกุกโดยซอกจินอยู่อย่างต้องการขอความช่วยเหลือ แต่มันไม่มีทางได้ผลหรอก...

.
.
.
.

" ไม่ต้องชงไม่ต้องชักมันแล้ว! "

" อ๊ะ! " ร่างสูงผละออกจากยอดดอกนั่นก่อนจะลุกขึ้นยืน และฉุดร่างบางให้ยืนตาม เขาเหวี่ยงร่างของแทฮยองไปยังโต๊ะเครื่องแป้งที่ตั้งอยู่มุมห้อง ก่อนจะพลิกคนตัวเล็กกว่าให้หันหน้าเข้ากระจก

" ดูไว้สะ! ใบหน้าที่เที่ยวไปแรดอ่อยชาวบ้านไปทั่ว "

" !!! " แทฮยองกัดปากแน่น เขาใช้ศอกกระทุ้งเข้าที่หน้าท้องแกร่งของคนตัวสูงหากแต่เขาหาได้สะท้านไม่ จองกุกใช้มือแกร่งจิกที่กลุ่มผมนุ่มนั่นอย่างแรงจนหน้าหวานเหยเกเพราะความเจ็บ

" หึ! ได้! "

มือหนาจิกผมร่างบางลงจนใบหน้าหวานก้มลงไปแนบกับโต๊ะเครื่องแป้ง ทำให้สะโพกงอนนั้นโก่งสวยเข้ารูป ทั้งซอกจินและจองกุกมองภาพตรงหน้าอย่างอัดอั้น ก่อนที่จองกุกจะส่งมือหนาไปปลดกางเกงขาสั้นลงพื้นพร้อมมกับชั้นใน...

" ฮึก... " แทฮยองก้มหน้าเม้มปากแน่น เขายกขาทำท่าจะเตะอีกคนแต่ทว่า...

.

.

.

" อ๊า!!! " จู่ๆก็มีสิ่งแปลกปลอมบางอย่างพยายามดุนดันเข้ามาในร่างของเขาผ่านข่องทางรักสีหวานนั่อย่างกระันหันจนใหน้าหวานเชิ่ดขึ้นอย่างตกใจ

" หึ! เจ็บได้ด้วยหรอ! กูนึกว่ามึงโดนเอาจนหลวมแล้วสะอีก! "

" ก..กูเจ็บ!! เอาออกไปนะ!!! " เสียงหวีดของแทฮยองดังขึ้น เมื่อจองกุกพยายามดุนดันของเล่นเสียวเข้ามายังช่องทางด้านหลังโดยไม่มีการเบิกทางแต่อย่างใด

"ชิ! "
ร่างสูงจิ้ปากอย่างขัดใจเมื่อดลโด้ขนาดใหญ่ไม่สามารถแทรกเข้าไปในช่องทางแสนแคบนั่น ร่างสูงดึงออกก่อนจะโยนมันลงพื้น

" เฮีย ถ่ายไว้ "

ร่างสูงผละออกก่อนจะใช้สองมือแกร่แหวกแก้มก้นนิ่มของแทฮยองออกกว้างจนเห็นช่องทางสีหวานที่ชวนให้คนที่พบเห็นแทรกตัวเข้าไปในนั้น...

" อย่า!! ข..ขอร้อง! อย่าทำแบบนี้!! "

แทฮยองเอี้ยวตัวมามองก็ตกใจกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เขาพยายามแหกปากขอร้อง แต่กลับไม่เป็นผล... ซอกจินก้าวเข้ามาพร้อมกับ...

ใช้มือถือจ่อไปยังช่องทางสีหวานนั่นและกดถ่ายคลิปไว้...

.

.

.

" ฮ.. ฮึก... ย.. หยุดนะ " แทฮยองฟุบหน้าร้องไห้ออกมาอย่างอดไม่ได้...

เขาแทบจะไม่หลืออะไรแล้ว...

ทำไมคนพวกนี้ถึงใจร้ายกับเขาแบบนี้!

" ... "

ทั้งสองหยุดการกระทำอันน่ารังเกียจนั่นทันทีที่ได้ยินเสียงสะอื้นของร่างบาง พร้อมกับการกระทำที่ดื้อดึงของร่างบางนั้นได้หยุดลง...

จองกุกโบกมือให้ซอกจินออกไป..

" โอ๋ๆ พ่อสิงโตร้องไห้อีกแล้วนะ "

ร่างสูงก้มลงไปกระซิบข้างใบหูสวยก่อนจะขบเม้มเบาๆ

" จ.. จะทำอะไรก็เชิญ ฮึก.. " แทฮยองเอียงหน้าหนี พร้อมกับพยายามอัดอั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมามากกว่านี้...

.

.

.

" กูทำแน่ "

เพี้ยะ!!!

" อ๊ะ! " ร่างบางสะดุ้งทันทีที่มือหนาฟาดดเข้าที่บั้นท้ายสวยนั่นอย่างแรงจนขึ้นรอยมือสีแดง แทฮยองเม้มปากแน่นอย่างพยายามกดความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

" เก่งจังเลยนะครับ... ได้เวลาลงโทษคนขี้อ่อยแล้ว "

" !!! "

สิ้นประโยคที่ถูกเปล่งออกมาโดยร่างสูง แทฮยองก็เบิกตากว้างด้วยความเจ็บที่แล่นเข้ามายังช่องทางด้านหลัง เมื่อมีบางอย่างที่ใหญ่กว่าของปลอมตอนแรกแทรกเข้ามาในร่างกายเขา! หากแต่ครั้งนี้เป็นของจริง!

" อ๊าา! จ..จองกุก! เจ็บ ! "

" อา... แน่นชะมัด... " ร่างสูงพยายามกระแทกแก่นกายอันใหญ่โตของตนเข้ามาในช่องทางสีหวานนั่นอย่างช้าๆ ทันทีที่แก่นกายใหญ่เข้าไปได้ เขาก็ต้องนิ่วหน้าปวดหนึบเพราะความแน่นของช่องทางของร่างบางตรงหน้า

หน้าหวานเหยเกอย่างเจ็บปวด เขากัดปากแน่นจนเรียวปากบางมีเลือดไหลซิบออกมา

" จะบรรเลงให้บรรเทิงแล้วนะครับ :) "

" อ๊ะ อ๊าา! จ.. เจ็บ! " เมื่อแช่ไว้ไม่ถึงครึ่งวิ จองกุกก็เริ่มออกแรงกระแทกแก่นกายเข้าออกช่องทางรักนั่นอย่างหนักแน่นทันทีโดยไม่รอให้อีกฝ่ายปรับตัวแต่อย่างใด!

" อา... "

" อ๊ะ อ๊าาา! อื้ออ ฮึก.. ร.. แรงไป อ๊า! ฮือ!! "

แทฮยองก้มมหน้าครางสะอื้นพร้อมกับน้ำตาสีใสที่ไหลออกมาอีกครั้งอย่างทนตอความเจ็บปวดที่บั้นท้ายที่ตนได้รับไม่ได้ มือหนาของจองกุกบีบเคลน้สะโพกมนนั่อย่างหมั่นเขี้ยว พร้อมกับร่างสูงที่โถมเข้าใส่ร่างบางอย่างหนักหน่วง

" อ้ะ อื้อออ อ๊าาา! ต.. ตรงนั้น อ๊ะ! " ร่างบางสะดุ้งเมื่อมือหนาเอื้อมมือบีบเคล้นตรงส่วนหัวของแก่นกายเล็กอย่างแรง

" ครางดังๆอีกสิมึง อา..! "
จองกุกก้มลงไปขบเม้มตามแผ่นหลังเนียน ก่อนจะผละออก เขากระแทกความเป็นชายเข้าไปในช่องทางนั่นอย่างเมามันส์จนร่างของแทฮยองส่นเครือตามแรงที่เขาส่งไป ร่างสูงเลียปากมองภาพตรงหน้า ก่อนจะรูดมือที่กำแก่นกายเล็กขึ้นลงแรงๆ

" อ๊ะ อื้อออ อ๊าาา " ตอนนี้...

แทฮยองกำลังมีอารมณ์ร่วมกับเขา...

.

.

.

" !!! "

จู่ๆใบหน้าหวานก็ตกตะลึง เมื่อร่างสูงดึงก่นกายออกพร้อมกับจับเขายกขึ้นนั่งบนโต๊ะเครื่งแป้งจนของใช้หล่นลงพื้นเต็มไปหมด!

" อ๊า!!!  อึก " ไม่ทันที่แทฮยองจะได้พูดอะไร จองกุกก็กระแทกแก่นกายใหญ่ของเขาเข้าไปในช่องทางหวานที่ขณะนี้พร้อมใช้งานแล้วอย่างรวดเร็วจนร่างหวานเผลอหลุดครางเสียงดังออกมา

" ชอบมั้ยแทฮยอง "

" ม.. ไม่ อ๊ะ อ๊าา! "

" ไม่หรอ! "

" อ๊าา! "

ยิ่งอีกฝ่ายตอว่าไม่ จองกุกยิ่งเพิ่มแรงกระแทกกระทั้นมากขึ้นจนร่างบางแทบจะเด้งตัวลอยจากโต๊ะ ใบหน้าหวานชุ่มไปด้วยเหงื่อ สายตาหวานเยิ้มนั่นช้อนตามองจองกุกอย่างยั่วยวน จองกุกขบกรามแน่นก่อนจะโน้มตัวลงไปประกบจูบบางปาก

แทฮยองตอนนี้อารมณ์ดิบของเขากำลังแล่นขึ้นสูง! มือเรียวที่ถูกมัดติดกันยกขึ้นคล้องคอร่างสูงแล้วกดท้ายทอยขององกุกให้เบียดริมฝีปากมาแนบชิดมากขึ้น!

" อ๊ะอื้ออออ! อ่า. "

ร่างบางถึงกับครางออกมาอีกครั้งเมื่อจู่ๆจองกุกเริ่มขยับสะโพกโถมความเป็นชายเข้ามาอีกครั้งอย่างรัวเร็วและหนักแน่นจนโต๊ะเครื่องแป้งสั่นเครือตามแรงกระแทกนั่น

" อ้ะ อื้ออออ อ๊าาา จ.. จองกุก อ้ะ ... ร.. แรงอีก อึก! "

แทฮยองผละจูบพร้อมส่งสายตาอ้อนวอนไปยังร่างสูง จองกุกเมื่อได้ยินประโยคที่เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะพูดออกมาก็อึ้งไปชั่วขณะก่อนจะยกยิ้มมุมปากแล้วลดมือไปขย้ำสะโพกมนและเริ่มเพิ่มแรงกระแทกมากขึ้นไปอีก

" อา... กะ.. กูจะเสร็จ... "

" อ๊ะ อ๊าาา! อื้อออ อ๊า! " แทฮยองเชิ่ดหน้าครางเสียงหวานเมื่เขากำลังจะถึงฝั่งฝัน ร่างบางเด้งไปมาตามแรงกระแทกของร่างสูงที่ทวีคูณความรุนแรงมากขึ้นเรื่อย จนช่องทางรักเริ่มมีเลือดซึมออกมา
แต่ทั้งคู่หาได้สนใจไม่ อามรณ์กามมันอยู่เหนือความเจ็บปวดทั้งหมด..

" อ๊ะ อ๊าาา! อื้ออออ ! "

" อา!!! "

ร่างของจองกุกกระตุกเกร็งพร้อมกับปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางอันแสนแคบนั้น มันมากจนมันเอ่อล้นออกมาเลอะเรียวขาสวย และปนกับสีเลือดเล้กน้อย ร่างของเขาทั้งคู่หอบหายใจถี่...

.

.

.
แต่แทฮยองยังไม่เสร็จ..

" จะทำอะไรหืม? "

" ปล่อยมือกู"

" กูทำให้ "

" อ๊ะ! "

ในจังหวะที่มือเล็กที่ถูกมัดกำลังจะลดลงมากอบกุนแก่นกายเล้กของตนก็ต้องถูกมือหนาห้ามปรามไว้ จองกุกใช้มือหนาของตนรูดรั้งแก่นกายเล็กขึ้นลงรัวๆ

" อ๊ะ.. อ่าาาางงห์ อ้ะ อ๊า... " แทฮยองหลับตาครางออกมาอ่างเคลิบเคลิ้มเมื่อนกำลงจะถึงฝัน... จองกุกเงยหน้ามองใบหน้าหวานที่เซ็กซี่มากในเวลานี้พลางกลืนน้ำลายลงคอ หากแต่มือหนายังคงรูดขึ้นลงแรงๆและบีบแน่น

.

.

.

" !!! "

" หึหึหึ "

ร่างบางถึงกับนิ่วหน้าเมื่อความเจ็บบางอย่างแล่นเข้ามาในแก่นกาย..

.

.

.

จองกุกใช้นิ้วของตัวเองอุดรูปล่อยน้ำขงแทฮยองไว้แน่น!

.

.

.

" อ. เอาออก กะ กูจะ ปล่อย อ่ะ...! "

" พูดตามกูก่อนสิ! "

" ด.. ได้โปรด.. "

" กูชื่อ คิม แทฮยอง กูร่านต้องการให้จองกุกเอากูทุกวัน พูดตาม! "

" ... "

ร่างหวานนิ่วหน้าอย่างต้องการลดปล่อย และอึ้งกับสิ่งที่ร่างสูงสั่งให้เขากัน ก่อนที่ริมฝีปากบางจะเม้มเข้าหากัน

.

.

.

.

.

.

" ก... กูชื่อ อ๊ะ! คิม ท.. แทฮยอง "

" ... "

" ก..กูร่าน ต้องการห..ให้ จ..จองกุก "

" ... "

" อ.. เอากูุทุกวัน ฮึก... "

" ดีมาก :) "

ร่างสูงยกยิ้มกับความว่าง่ายของคนตัวเล็กอย่างมีชัยชนะ ก่อนจะปล่อยนิ้วออกจากรูนั่นช้าๆ..

.

.

.

" อ๊าา!! " แทฮยองกระตุกเกร็งและปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มหน้าขาเรียวของเขาทันทีที่จองกุกยอมปล่อยนิ้วออก...

.

.

.

ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะยอมพูดประโยคนั่นออกไป...

.

.

.

ร่างบางพิงกระจกอย่างเหนื่อยล้า..

.

.

.

" กูกะจะมาเอาเอกสารและเปลี่ยนชุดสักหน่อย วันนี้คงต้องจัดหลายดอกแล้ว :) "

" !!! "

.

.

.

.

และบทรักอันป่าเถื่อนของเขาทั้งคู่ก็เริ่มบรรเลขึ้นอีกครั้งจนพลบค่ำ...

NC Cut Barbaric Runner - {KOOKV} chapter 2 - [Start]

" เพราะมึงอยากโดนรุมโทรมแบบแม่มึงใช่มั้ยล่ะคิมแทฮยอง!!!! "

" !!! " 

    สิ้นเสียงตะคอกเสียงดังจากปากของจองกุก แทฮยองถึงกลับหน้าขึ้นสีโกรธจัด มือเล้กง้างขึ้นกลางอากาศหวังที่จะซัดเข้าใยหน้าคมนั่นอย่างแรงแต่ทว่า...

     กลับถูกยั้งแรงด้วยเพียงมือเดียวของลุกน้องล่ำบึกอีกคนที่ยืนอยู่ข้างหลัง....

     ร่างบางพยายามสะบัดมือให้หลุดพ้นจากการจับกุมแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าไอ้หมอนี่จะปล่อยง่ายๆ

" จัดการรุมมัน อย่าให้เสียของ " จองกุกเดินถอยออกมายืนมองที่มุมเสาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเรียบเฉยที่มองมายังร่างเล็กที่ทำตัวไม่ถูกกับเหตุการรณ์ตรงหน้า

" ปล่อยกูนะเว้ย!!! "

     สินเสียงคำสั่งของร่างสูง ลูกน้องนับสิบก็กรูกันเข้ามายังร่างเล็กที่อยู่กลางวงทันที

     " มึงยกมันขึ้นคนล่ะข้างนะ "

     " !!! "

     ชายร่างบึกผิวสีเข้มสองคนสอดแขนลงที่ข้อพับขาทั้งสองข้างก่อนจะออกแรงยกร่างบางลอยขึ้นอย่างง่ายดาย พร้อมกับขาเรียวที่ถูกจับแยกออกกว้างจนเห็นสัดส่วนชัดเจน แทฮยองพยายามดิ้นหนีเอาตัวรอดอย่างุดชีวิต สองมือเล็กก็ถูกมัดด้วยเชือกหนาที่มาตอนไหนก็ไม่รู้

     แคว่ก!!!

     เชิ้ตสีดำที่ร่างบางสวมใส่อยู่ถูกมือหนากระชากจนขาดวิ่น เศษเนื้อผ้าบาดตามเนินอกสีขาวจนเป็นรอยแดง แทฮยองนิ่วหน้าด้วยความเจ็บแสบ ก่อนจะดิ้นไปมา ขาก็พยายามเตะปัดป่ายไปมาไม่หยุด

     สายตาของผู้ชายร่างถึกทั้งหลายจับจ้องไปยังยอดอกสีสดที่ชวนเข้าไปลิ้มลองอย่างหื่นกระหาย แทฮยองเมื่อเห็นดังนั้น หน้าหวานก็ขึ้นสีแดงระเรื่อจนต้องแหกปากโวยวายอีกครั้ง...

     เพียงได้เห็นแค่นี้... ก็ปลุกความเป็นชายของคนทั้งหลายได้เป็นอย่างดีแล้ว...


     แม้แต่ร่างสูงที่ยืนกอดอกมองสภานการณ์ตรงหน้าเองก็เช่นกัน... จองกุกกลืน้ำลายลงคอเมื่อเห็นสภาพของบุคคลตรงหน้านั่น เขาพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ดิบที่เริ่มจะก่อตัวภายในใจของเขาอีกครั้ง

    " ป... ปล่อยกู! อ.. อื้อ! อ เอาออกไป! "

    แทฮยองถึงกับสะดุ้งเมื่อจู่ๆหนึ่งในชายฉกรรจ์ทั้งสิบก็ก้มตัวลงมาใช้ลิ้นสากน่าขยะแขยงนั่นแตะเข้ากับยอดอกสีสวยนั่นพร้อมกับดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย ร่างบางกัดปากแน่น ดิ้นไปมา เขาไม่สามารถทนเห็นเรื่องอัปยศที่จะเกิดขึ้นตัวเองได้ ยอมให้เขาตายยังจะดีกว่า!!

    " เห้ยมึง มันไม่ร้องว่ะ ทำให้แม่งครางดิ้! "

    เมื่อพวกมันเห็นว่าร่างบางกัดปากแน่นไม่มีท่าทีว่าจะยอมเปล่งเสียงอันน่าอายออกมา ชายอีกคนก็เริ่มก้มลงไปดูดเลียยอดอกสีสวยอีกข้างที่ว่างอยู่ทันที

   ลิ้นร้อนกำลังปรนเปรอยอดอกสีหวานอย่างเมามันส์... หน้าหวานเหยเกเพราะความเสียว แต่กลับไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาจากปากบางเลยแม้แต่นิด ปากเรียวเม้มเข้าหากันจนมันเริ่มห้อเลือด

   " !!! "

   ในจังหวะที่ร่างบางกำลังอดทนต่อความเสียวที่น่าขยะแขยงนั้น ชายอีกคนหนึ่งก็เริ่มรูดซิบกางเกงตัวเก่งลงก่อนจะล้วงมือหยาบเข้าไปในชั้นในของร่างเล็ก

    " อ๊ะ! อ.. เอา มือมึงออกไป ย.. หยุดนะ !!! "

    แทฮยองสะดุ้งตัวโหยงเมื่อมือหยาบนั่นเริ่มกอบกุมแก่นกายของเขาก่อนจะเริ่มรูดรั้งขึ้นลงช้าๆเพื่อหวังจะปลุกอารมณ์ดิบของร่างบางตรงหน้า

    " อ้ะ.. อึก... ม.. ไม่มีทาง.. "

    ร่างบางส่ายหน้าไปมาเมื่อมือหยาบนั้นเริ่มเร่งจังหวะการรูดรั้งเร็วขึ้นพร้อมกับลิ้นร้อนทั้งสองที่ยังคงดูดเลียยอดอกหวานนั่นไม่เลิก

   แทฮยองกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสน่าขยะแขยงนี่...

  .

  .

  .

  .

  " อ๊ะ!  อ๊าา! "

  ร่างขาวเนียนบิดเร้าไปมาอย่างอดไม่ได้กับสัมผัสแปลกๆพวกนี้  อกบางเผลอแอ่นรับลิ้นร้อนทั้งสองอย่างเผลอตัว แก่นกายเล็กที่บัดนี้ได้ขยายเต็มขนาดเพราะมือหยายที่ยังรูดรั้งไม่เลิก นั่นทำให้ร่างบางทรมานและอยากปลดปล่อยให้เร็วที่สุด!

  " อ๊ะ อ๊า!! อ้ะ ... "

   ร่างของแทฮยองกระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเลอะมือหยาบที่เป็นสาเหตุจนมันเลอะเต็มมือไปหมด เจ้าของมือหยาบนั่นยกมือขึ้นมาดูดเลียน้ำของร่างบางอย่างไม่รังเกียจ แทฮยองหอบหายใจถี่อย่างหมดแรง

  ร่างที่ถูกชายฉกรรจ์แบกไว้ให้อ้าขาออกว้างนั่น... ไหนจะเสื้อผ้าที่ขาดหลุดลุ่ย... ไหนจะเนินอกขาวเนียนที่มีรอยแดงจากการถูกบาด... ไหนจะยอดอกสีสวยที่ชวนน่าหลงใหล... ไหนจะใบหน้าหวานที่บัดนี้ขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความอายและชุ่มไปด้วยเหงื่อ

   เซ็กซี่เหลืเกิน...

   .

   .

   .

   .

   .

   " พอแล้วพวกมึง " จองกุกที่นิ่งและยืนดูสถานการณ์อยู่นานก็เดินเข้ามากลางวงพร้อมกับถือกรรไกรมาด้วย แทฮยองช้อนตามองร่างสูงอย่างเหน็ดเหนื่อย หากแต่ว่าจองกุกมองว่าสายตานั่น... ช่างยั่วยวนเขาเหลือเกิน...

   ร่างสูงสาวเท้าไปหาร่างบางที่โดนจับอ้าขาตรงหน้าก่อนจะใช้กรรไกรตัดกางเกงตัวเก่งของร่างบางนั่นช้า...

   " ออกไปได้แล้ว กูไม่สั่งห้ามเข้ามารบกวน " สิ้นเสียงคำสั่งของร่างสูง ชายร่างถึกที่อุ้มคนตัวเล็กอยู่นั้นก็ปล่อยมือออก ทำให้คนตัวเล็กตกลงพื้นอย่างจัง ใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
้
   " นี่กูยังปราณีมึงนะคิมแทฮยอง... ต่อไปนี้คือของจริง "

   " ย...หยุดนะ!! "

  ร่างสูงจับร่างบางที่นอนอยู่บนพื้นให้คลานเข่าหันหลังก่อนจะใช้มือหนาแหวกสองแก้มก้นนิ่มออกจากกันจนเห็นช่องทางรักสีหวาน...

   ยังไม่เคยใช้งาน...

   จองกุกกลืนน้ำลายลงคอกับภาพตรงหน้าก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบบางอย่างมา...


  ดิลโด้...


   แทฮยองพยายามจะดิ้นหนีไปข้างหน้าแต่กลับถูกร่างสูงดึงให้กลับมาพร้อมกับล้อคตัวไว้แน่น ในจังหวะที่ร่างบางเผลอนั้น จองกุกจับดิลโด้ขนาดใหญ่ยัดเข้าไปในช่องทางอันแสนคับแคบนั้นอย่างแรงโดยที่ไม่มีการเบิกทางใดๆเลย

   " อ๊า!! อะ เอา ออกไปนะ ฮ.. ฮึก! ก.. กูเจ็บ !! "

   ร่างบางเชิ่ดหน้าร้องเสียงหลงกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาทางด้านหลังโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว ทั้งร่างขาวเนียนสั่นเทาไปด้ยความจุกแน่น หน้าหวานเหยเกเพราะความจุกแน่น

   " ตอดสะแน่นเชียวนะแทแท "

   ร่างสูงแสระยิ้กับภาพตรงหน้าก่อนจะขยับดิลโด้เข้าออกอย่างรุนแรงโดยไม่มีความปราณีใดๆเลย

   " อ๊ะ อ๊า! ยะ หยุด!! ข.. ขอร้อง อ๊า!! "

   ดิลโด้ขนาดใหญ่ถูกดึงเข้าออกจากช่องทางรักสีหวานสดอย่างรัวและแรงและไม่ท่าทีว่ามันจะหยุดลงง่ายๆเลย แทฮยองครางเสียงหลง มือเล็กจิกกับพื้นจนมันห้อเลือดไปหมด

  " ... "

   .

   .

   .

   .

   .

   .

   .

   .

   จู่ๆวัตถุแปลกประหลาดก็หยุดการเคลื่อนไหวลง แทฮยองใช้จังหวะนี้พยายามกอบโกยอากาศเข้าไปแล้วหายใจถี่รัว ใบหน้าหวานมีเหงื่อผุดเต็มไปหมด

   " อ๊า!!!! "

   จุ่ๆแทฮยองก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อมีอะไรที่ใหญ่กว่าแทรกเข้ามาในช่องทางแสนแคบที่ยังคงมีดิลโด้ก่อนหน้านี้คาไว้อยู่ ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจกับความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามาทั่วร่างพร้อมกับนำใสๆที่ไหลอาบแก้มเนียนทันที

   " อา... แน่นชิบหายเลยว่ะมึง "

   " ฮ.. ฮึก.. อ... เอาออกไปนะ อ๊า.. "

   ร่างบางพยายามพูดห้ามปรามการกระทำอันแสนป่าเถื่อนของคนใจร้ายด้วยความยากลำบาก มือหนาบีบเคล้นบนสะดพกนุ่มของอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะเริ่มออกแรงกระแทกความเป็นชายเข้าไปในร่างขาวเนียนอย่างรุนแรงทันที

   " อ๊ะ อ๊าาา! อ้ะ อื้ออ จ.. เจ็บ... ! "

   แทฮยองก้มหน้าครางรับสัมผัสอันแสนป่าเถื่อนนั่นอย่างจำใจ ช่องทางรักตอดรัดทั้งดิลโด้และแก่นกายของร่างสูงแน่นจนบัดนี้... ช่องทางสีหวานนั้นมีเลือดไหลออกมาตามเรียวขาเนียนสวยของเขา

   แต่จองกุกหาได้สนใจไม่...

   " ร้องอีกสิง! คำรามเหมือนสิงโตผู้ยิ่งใหญ่สิ !! สะใจว่ะ!! "

   เพี๊ยะ!!

  " อ๊า!! อ้ะ อื้ออ อึก..! " ร่างบางถึงกับสะดุ้งเมื่อฝ่ามือหนาฟาดลงที่ก้นนุ่มอย่างแรงจนเป็นรอยมือในหลายที

   จองกุกกระแทกกระทั้นความเป็นชายใส่ช่องทางเปื้อนเลือดนั่นอย่างไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะทรมานยังไง รู้แค่ว่าตอนนี้เขามีความสุข เขาสะใจกับสภาพของคนใต้ร่างของเขามาก ร่างของแทฮยองเด้งไปมาตามแรงกระแทกของร่างสูงที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

   " ครางดังกว่านี้อีกสิเมียจ๋า.. หึหึ อา..ห์ "

   จองกุกโน้มตัวลงใบกระซิบที่ข้างใบหูสวยก่อนจะดูดเม้มทำรอยทั่วแผ่นหลังเนียน มืออีกข้างที่ว่างนั้นก็เลื่อนไปกอบกุนแก่นกายเล็กมารูดรั้งขึ้นลงรัวๆ

   " อ๊ะ อ๊าาา ย..อย่าจับ อื้อ! "

   ร่างบางสะดุ้งเมื่อมือหาสัมผัสโดนแก่นกายที่กำลังจะตื่นตัวอีกครั้ง เขาทั้งเสียวทั้งเจ็บไปหมด ช่องทางด้านหลังก็ยังคงถูกกระแทกอย่างต่อเนื่อง แก่นกายเล็กก็ถูกปรนเปรอจนเขาไม่รู้แล้วว่าจะรู้สึกกับอันไหนก่อนดี

  " อ... อีกนิด! "

  " อ๊า!! "

  ร่างทั้งสองนั้นกระตุกเกร็งพร้อมกันก่อนที่ร่างสูงจะปล่อยน้ำรักเข้าไปในช่องทางแคบของร่างบางจนมันล้นเอ่อออกมา แทฮยองเองก็เช่นกัน... แก่นกายเล้กนั่นกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกรอบเลอะพื้นเต็มไปหมด

   " แฮ่กๆ... "

   จองกุกค่อยๆถอดแก่นกายใหญ่ของตัวเองออกก่อนจะดึงดิลโด้ที่ยังคงคาไว้ตั้งแต่เริ่มออกอย่างเร็วจนร่างบางสะดุ้ง

  ช่องทางของร่างเล็กนั้นเต็มไปด้วยน้ำรักของอีกคนที่ผสมปนกับเลือดเลอะเต็มไปหมด บ้างก็ไหลมาเลอะตามเรียวขาสวย ร่างสูงมองผลงานตรงหน้าอย่างพอใจก่อนจะจับร่างบางนอนหงายแล้วตามไปคร่อมเพื่อจะประจันกับใบหน้าวหานอีกครั้ง

   " ฮ.. ฮึก... ก.. กูเกลียดมึง! " แทฮยองอดที่จะร้องไห้สะอื้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับนี้ไม่ได้...

   เขารู้สึกเจ็บใจ...

   เจ็บใจที่ตนเองไม่สามารถช่วยเหลืออะไรตนเองได้เหมือนทุกครั้ง....

   เจ็บใจที่เขาต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้...

  ดวงตากลมโตมีน้ำใสๆไหลออกมาไม่หยุดจนร่างสูงที่เห็นอดสงสารไม่ได้ มือหนาก้มไปลงปาดน้ำตาให้ช้าๆ แต่ก็ใบหน้าหวานนั่นก็เบี่ยงหลบทันที...

  .

  .

  .

  .

  .

  " ร้องไห้เหมือนแม่มึงเลยนะ หึหึ "

  " มึง!!! "

  ร่างบางได้ยินคำพูดแสนดูถูกนั่นก็รีบหันมาประจันอีกครั้ง วงตากลมโตที่เคยเปื้อนไปด้วยน้ำตา บัดนี้มองมายังร่างสูงด้วยแววตาที่พร้อมจะเผาทุกสิ่งอย่าง

  .

  .

  .

  .

  .

  .

  " อวดดีดีนักนะมึง... คืนนี้รูมึงไม่แหกกูไม่เลิกเอาแน่!!!!! "

  และแล้วบทรักสุดดิบเถื่อนก็เริ่มบรรเลงอีกครั้ง อีกครั้ง.... อีกครั้ง..... และอีกครั้ง.....

- End Nc Part Chapter 2 -

กลับไปอ่านต่อได้ที่

http://my.dek-d.com/patchayaporn30/writer/view.php?id=1485178